در آن زمان، تنها سه خانوار در کوچه شهیداصلانی۹۷ زندگی می‌کردند. این خیابان، خاکی بود و امکاناتی نداشت. حسین غلامی، شاهد رشد تدریجی این محله از دهه۸۰ بود؛ روز‌هایی که محله کم‌کم روی آبادانی به خود دید.
محله بهارستان تا سال۱۳۹۰جزو زمین‌های محله انقلاب بود و بعد ازآن با نام بهارستان تفکیک شد. با شروع ساخت‌وساز‌ها و تغییرات مکرر به «شهرک صاحب‌الزمان (عج)»معروف شد و اکنون به‌دلیل سرسبزی محله و مجاورت با کوه‌های اطراف به‌نام «بهارستان» نام‌گذاری شده است. بهارستان هفتمین محله پرجمعیت مشهد است.
امیر‌علی فروزنده از سه‌سال‌و‌نیم پیش، رشته کیک‌بوکسینگ را شروع کرده و در همین مدت توانسته است دو مقام نایب‌قهرمانی و یک قهرمانی استانی را به دست بیاورد.
همسایه‌اند و هم‌مسجدی و سال‌هاست یکدیگر را می‌شناسند. اگر قرار باشد رویدادی در محله رقم بخورد، در مسجد با یکدیگر دیدار می‌کنند. مسجد امام علی‌النقی(ع) برایشان پایگاه اجتماعی محسوب می‌شود.
در زنگ ورزش بود دبیرستان دخترانه نجمه صدری خبری از والیبال، بسکتبال، بدمینتون نیست و جایش را بازی های بومی و محلی مانند «هفت‌سنگ»، «زو»، «وسطی»، «شیطون‌فرشته» و «یک‌قل دوقل» داده است.
جمشید هریوندی که عناوین و افتخارات ورزشی زیادی در کارنامه ورزشی خود دارد، حالا در باشگاه ذوالفقار در مجتمع فرهنگی سیدالشهدا(ع) محله بهارستان ، شاگردان کوچک و بزرگش باعث افتخار محله هستند.
فقط سه‌سال تمرین و فعالیت برای امیر کامرانی کافی بود تا او برای سه سال متوالی در رشته تکواندو قهرمان مسابقات استانی باشد.
محبوبه بلوچ‌پور از سال۸۰ از تربت‌حیدریه به مشهد کوچ کرد. طولی نکشید که حس غربتی که داشت، به حس تعلق تبدیل شد. مشتری خدیجه‌خانم، لوازم‌تحریر‌فروش محله شد و با خانم حسینی، بقال محله دوست شد. طی این مدت، بلوچ‌پور روند آبادانی محله را از نزدیک نظاره‌گر بوده است.